در همان دقایق ابتدایی مرحله پایانی کشتی‌ فرنگی زیر ۲۳ سال قهرمانی جهان در وزن ۶۷ کیلوگرم، همه ما از کسب مدال ناامید شدیم. نماینده کشورمان در 2 دقیقه ابتدایی مرحله پایانی ،تقریبا هیچ حرفی برای گفتن نداشت و هفت امتیاز از رقیب فرانسوی‌اش که آماده به نظر می‌رسید، عقب افتاد، اما ناگهان ورق برگشت و با یک بازگشت فوق العاده و شگفت‌انگیز، حریف خود را 17 بر 7 شکست داد و حتی یک امتیاز هم به او در وقت دوم مسابقه نداد. این رقابت زیبا و پرهیجان، واکنش اتحادیه جهانی کشتی را در پی داشت و آن‌ها این دیدار را به‌عنوان نامزد بهترین مسابقه کشتی سال انتخاب کردند. به همین بهانه و در پرونده امروز زندگی سلام، سراغ سید« دانیال سهرابی» رفتیم تا با او درباره این مسابقه، پیش‌نیازهای کامبک‌ زدن و ... گفت‌و‌گو کنیم که در ادامه خواهید خواند. همچنین از فراموش‌نشدنی‌ترین کامبک‌هایی گفتیم که در دل تاریخ  ورزش ثبت شدند و این که چرا و ‌چطور باید تا لحظه آخر تلاش کنیم و ناامید نشویم؟

از مدال برنز 2 ماه پیش، درس گرفتم
سهرابی، سومین طلایی ایران در مسابقات جهانی کشتی‌ فرنگی امیدهای جهان لقب گرفت که در شهر
 «پونت ودرا»ی کشور اسپانیا برگزار شد. او در این دوره از مسابقات و در وزن ۶۷ کیلوگرم در دور اول با نتیجه ۴ بر صفر و با ضربه فنی، «جولیان حورتا» از کلمبیا را مغلوب کرد. سپس در دور دوم با نتیجه ۹ بر صفر «ویلیوس ساویکاس» از لیتوانی را از پیش رو برداشت. در مرحله یک‌ چهارم نهایی با نتیجه ۹ بر ۲ و   با ضربه فنی، «امانت سامات اولو» از قرقیزستان را شکست داد و در نیمه‌ نهایی مقابل «دیگو چخیکوادزه» از گرجستان با نتیجه ۶ بر ۳ به پیروزی رسید. این نماینده کشتی کشورمان در فینالی مهیج و سخت با نتیجه ۱۷ بر ۷ مقابل «گاگیگ سنجویان» از فرانسه به برتری رسید و به نشان طلا دست یافت. خودش درباره این دوره از مسابقات به زندگی سلام می‌گوید: «خدا را شکر می‌کنم که تلاش‌هایم به ثمر نشست و موفق به کسب مدال طلا شدم. مسابقات این دوره، همان‌طور که حدس می‌زدم، سطح بسیار بالایی داشت. من دو ماه قبل در مسابقات جوانان جهان، مدال برنز گرفتم، اما ناامید نشدم و برنامه‌ریزی کردم تا با رفع نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت خود، این بار به کمتر از مدال طلا اکتفا نکنم. خوشحالم که در این دوره به مدال طلا دست  یافتم، سربلند از روی تشک بیرون آمدم و مردم کشورم را خوشحال کردم».
پیروزی وقتی همه از شما ناامید می‌شوند، سخت‌تر اما شیرین‌تر است
از او می پرسم پیروزی در مسابقه‌ای که کامبک ‌زده شیرین‌تر است و طعم دلچسب‌تری دارد یا در بازی که از همان ابتدا از حریف پیش افتاده؟ «سهرابی» می‌گوید: «در مرحله پایانی مسابقات جهانی، حریف خیلی خوب و قدری داشتم. متاسفانه همان‌طور که شما هم دیدید، کشتی چند لحظه‌ از دستم خارج شد و هفت امتیاز از رقیب عقب افتادم. خوشحالم که توانستم جبران کنم. این را هم بگویم موقعی که شما از رقیب عقب می‌افتید، صددرصد کار بسیار سخت‌تری برای پیروز شدن دارید، اما اگر موفق شوید حریف را شکست دهید، شیرینی‌اش چند صدبرابر خواهد شد. وقتی همه از شما ناامید می‌شوند، بردن سخت‌تر اما شیرین‌تر است، اما اگر مسابقه کشتی را از همان اول ببرید و از حریف پیش بیفتید، باز هم دلچسب است. من ممنون مردم کشورم هستم که در این روزها برای من خیلی دعا کردند تا نماینده خوبی برای کشورم باشم و سربلند از این مسابقات بیرون بیایم».
از لحاظ روانی فقط به پیروزی فکر می‌کردم
در مبارزه مرحله پایانی و در 70 ثانیه نخست، حریف فرانسوی با نتیجه 7-0 از سهرابی پیش افتاد. چنین شروعی در کشتی معمولا به پیروزی ختم می‌شود، چون شرایط روحی دو ورزشکار، الاکلنگ‌وار تغییر می‌کند؛ کشتی‌گیر برنده از نظر روحی شارژ می شود و به همان اندازه و سرعت، کشتی‌گیر بازنده با ناامیدی مبارزه را ادامه می‌دهد. از نماینده وزن ۶۷ کیلوگرم کشورمان در مسابقات زیر ۲۳ سال قهرمانی جهان درباره پیش‌نیازهای روانی کامبک‌زدن می‌پرسم که می‌گوید: «همان‌ طور که شما گفتید در چنین مسابقه‌هایی که یک کشتی‌گیر آن هم به طور مثال با هفت امتیاز فاصله پیش می‌افتد، برنده تا حد زیادی مشخص است، مگر این که شاهد اتفاق نادری باشیم. برای تبدیل شکست به پیروزی و کامبک‌ زدن، علاوه بر توان جسمی، باید آمادگی روحی و روانی بالایی هم داشته باشید. من شخصا معتقدم کشتی‌گیری که می‌خواهد نبازد، نمی‌بازد، ولی کسی که قبل از مسابقه یا در زمان مسابقه درباره احتمال دستیابی به پیروزی دچار شک و تردید می شود، مطمئن باشید که شکست خواهد خورد، اما من با اراده قوی روی تشک حاضر شدم و از لحاظ روانی فقط به پیروزی تحت هر شرایطی فکر می‌کردم».
وقتی روی تابلو دیدم 7 امتیاز عقب هستم، انگیزه گرفتم!
او در این رقابت‌ها توانست در دیدار پایانی، یک شکست سنگین را به بردی مقتدرانه تبدیل و توجه همه رسانه‌های کشتی جهان را به خود معطوف کند. درباره این‌که آیا از قبل هم به کامبک‌ زدن در صورت نیاز برای مسابقه‌ای در سطح دیدار پایانی فکر کرده است یا خیر، می‌گوید : «گفتم که من برای برد روی تشک حاضر شدم. حتی قبل از این مسابقه به این که احتمال دارد چند امتیاز عقب بیفتم هم فکر کرده بودم، اما برای آن هم برنامه داشتم. در ذهنم فقط به پیروزی فکر می‌کردم نه شکست. به این‌که از حریف از لحاظ گرفتن امتیاز عقب بیفتم یا امتیاز بدهم، فکر کرده بودم؛ اما به باختن، هرگز. در این مسابقه، یک لحظه که تابلوی اعلام  نتایج را دیدم که هفت بر صفر عقب افتادم، نگاهی به حریف کردم  و با خودم گفتم باید او را ببرم. انگار با دیدن این نتیجه به جای ناامید شدن، انگیزه گرفتم و می‌خواستم نتیجه سال‌ها تلاش و پشتکار شبانه‌روزی‌ام را محقق کنم که موفق هم شدم».
نقش کادر فنی در کامبک نباید فراموش شود
« نکته‌ای که در این مواقع کمتر به آن اشاره می‌شود، اما بسیار مهم است، نقش مربی، اطرافیان و حتی تماشاگران است. اگر آن‌ها واکنش درستی به این اتفاق یعنی عقب‌افتادن کشتی‌گیر یا هر ورزشکار دیگری از لحاظ گرفتن امتیاز نداشته باشند، کامبک زدن غیر ممکن خواهد شد.» «سهرابی» با این مقدمه ادامه می‌دهد: «ما در این دوره، کادر فنی بسیار خوبی داشتیم، آقای حسن رنگرز و آقای فرزاد ایمانعلی‌زاده برای من خیلی زحمت کشیدند و من را خیلی قبول داشتند و همین موضوع باعث شد اعتماد به نفس من بیشتر شود. وقتی در این بازی عقب افتادم، در چهره آن‌ها حتی یک ذره ناامیدی ندیدم. با فریادها و توصیه‌هایشان به من گفتند که آفرین، فقط تلاش کن، تو برنده می شوی و ... . در آن لحظات آن حرف‌ها خیلی به من کمک کرد، تلنگری بود که من را به خودم آورد تا پیروز شوم».
یک باخت باعث شد تا عاشق کشتی شوم!
از «سهرابی» که پدیده این روزهای کشتی جهان است  درباره نحوه آشنایی با کشتی و علاقه‌مند شدن به آن می‌پرسم که می‌گوید: «من بچه اندیمشک هستم. از 9 سالگی، کشتی را شروع کردم. پدرم کشتی‌گیر بود. یادم هست وقتی گوش‌هایش را دیدم، پرسیدم که بابا، چرا گوش‌های‌تان این جوری شده؟ او هم کشتی را به من معرفی کرد و من را روی تشک برد. یادم هست که سال‌های اول، خیلی به این رشته علاقه نداشتم، اما یک بار که در مسابقات استانی شرکت کردم و باختم، علاقه‌ام به کشتی بیشتر شد و تصمیم گرفتم برای برنده شدن و پیروزی، بجنگم. با خودم گفتم که باید در این مسیر، پیروز شوم. درمجموع آدمی نیستم که ناامید شوم و امیدوارم در ادامه مسیر ورزشی‌ام، همین طور بمانم و مردم عزیز کشورم را خوشحال کنم.»

شانس به ناامیدها رو نمی‌کند
تاریخ ورزش پر است از پایان‌های افسانه‌ای و به‌یادماندنی که در عرض چند ثانیه و چند دقیقه ورق برمی‌گردد و باخت قطعی به بردی نامنتظر تبدیل می‌شود؛ فرقی ندارد آن چند ثانیه پایانی در دستان ستاره‌هایی مثل «فدرر» و «جوکوویچ» باشد یا زیر پای لیورپولی‌ها در لیگ قهرمانان اروپا، حتی می‌تواند در ضربه‌های حساب‌ شده یک تکواندوکار جوان و کم‌تجربه باشد که مسیر زندگی حرفه‌ای‌اش را برای همیشه تغییر بدهد؛ اصلا راز این چرخش‌های سرنوشت‌ساز در همین است که نه شهرت در آن‌ها تأثیری دارد، نه موفقیت‌های قبلی، نه تشویق‌های حاضران و نه هیچ چیز دیگری آن بیرون. کامبک، از جایی در ذهن ورزشکار، سرچشمه می‌گیرد. ذهنی خستگی‌ناپذیر که به‌جای گوش سپردن به هوراها و هوارها به صدای قلبش گوش می‌دهد؛ «فرقی نداره نتیجه چی بشه. مهم نیست ببری یا ببازی، مهم اینه که تا لحظه آخر تسلیم نشی. دست برنداری، کم نیاری، حالا وقتشه، از فرصت استفاده کن». بله، نکته در این است که اساسا «فرصتی» دست بدهد تا بتوان از آن استفاده کرد، اما شانس به ناامیدها رو نمی‌کند. خب البته راستش را بخواهید، شانس –آن لحظه طلایی نادر که ممکن است ورق برگردد- همان‌جا هست؛ گوشه رینگ، وسط زمین، چهار گوشه تشک، اما ناامیدی، اجازه دیدنش را نمی‌دهد. کسی که باخت را قبول کرده، اصلا مترصد لحظه سرنوشت‌ساز نمی‌ماند. او خیلی قبل از آن‌که صدای سوت پایان را بشنود، در حال سوگواری کردن برای باختش است. کجا وقت دارد دنبال شانس بگردد و توی هوا بقاپدش؟ کسی که کامبک می‌زند، بیشتر از آن‌که خوش‌شانس باشد، فرصت‌طلب است؛ با چشم‌ و گوش باز، همه امکانات موجود را می‌پاید تا از هر کدام‌شان که راه داد، استفاده کند. راه هم نداد، جای سرزنشی باقی نمی‌ماند. غصه می‌خورد، خستگی توی تنش می‌ماسد، اشکش درمی‌آید، اما به خودش سرکوفت نمی‌زند، چون بازی را خراب نکرده، نقش از پیش‌بازنده‌ها را به خود نگرفته و تا دمِ آخر جنگیده ‌است.

کامبک‌های فراموش‌نشدنی
از برد 3 بر 2 تیم‌ ملی والیبال کشورمان برابر آمریکا تا کامبک‌ها در دربی، لیگ قهرمانان اروپا و فینال کشتی در المپیک ریو
حساب رسمی فدراسیون جهانی کشتی با انتشار ویدئویی از مبارزه مرحله پایانی دسته 67 کیلوگرم قهرمانی زیر 23 سال جهان، این مبارزه را که با کامبک کشتی‌گیر ایرانی همراه شد، نامزد بهترین  مسابقه کشتی سال جهان اعلام کرد، اما این اولین بار نیست که یک کامبک در مسابقات ورزشی خبرساز می‌شود، البته آخرین بار هم نخواهد بود. در ادامه، به چند مورد از این شکست‌ها که به ‌طرز باورنکردنی جای خودشان را با پیروزی عوض کردند، اشاره خواهیم کرد.

کامبک فوتبالی بعد از 17 سال و 10 روز
آبان 1400، در شرایطی که تیم‌ ملی فوتبال کشورمان تا دقیقه 91 با یک گل از لبنان عقب بود، گل‌های «آزمون» و «نوراللهی» باعث شد که شاگردان اسکوچیچ بازی باخته را با برد عوض کنند و اولین کامبک تیم ‌ملی در چند سال گذشته رقم بخورد. آخرین دیداری که تیم‌ ملی کشورمان موفق شده بود بازی باخته را با برد عوض کند به 17 سال و 30 روز قبل از این بازی برمی‌گشت؛ جایی که در مرحله دوم انتخابی جام‌ جهانی 2006، تیم ‌ملی در شرایطی که تا دقیقه 78 با نتیجه 1-2 از قطر عقب بود، درنهایت موفق شد با نتیجه 2-3 حریفش را شکست دهد.

کامبک تاریخی بلندقامتان در سال 2017
تیم‌ ملی والیبال کشورمان در سال‌های اخیر به یکی از قدرت‌های جهان در این رشته ورزشی تبدیل شده و تقریبا در برابر هیچ رقیبی از پیش بازنده نیست. در این بین، کم نیستند بازی‌هایی که بلندقامتان کشورمان در آن‌ها کامبک زدند، اما یکی از حساس‌ترین و فراموش‌نشدنی‌ترین آن‌ها،  به سال 2017 برمی گردد. دو تیم والیبال ایران و آمریکا در مسابقات جام قهرمانان بزرگ جهان در مقابل یکدیگر قرار گرفتند که با کامبک رویایی تیم‌ ملی والیبال کشورمان همراه شد. در این بازی دو    ست اول، 25 بر 20 و 25 بر 17 به نفع آمریکا تمام شد،اما در ادامه تیم‌ ملی والیبال کشورمان با نتایج 27 بر 25، 25 بر 21 و 15 بر 12 به پیروزی رسید.

ماراتن کامبک‌ها در دربی‌های پایتخت
یکی از فراموش‌نشدنی ترین کامبک‌های پرسپولیسی‌ها در دربی به سال 89 برمی گردد که آن‌ها، در بازی که با دو گل عقب افتاده بودند و حتی 10 نفره شدند، در 10 دقیقه پایانی با سه گل «ایمون زاید» به پیروزی رسیدند. استقلالی‌ها هم در اسفند 95، اولین گل بازی را در دقیقه 5 دریافت کردند، اما در همان نیمه اول با گلزنی در دقایق 18، 20 و 44، کامبک زدند تا گل دقایق پایانی «سیدجلال حسینی» هم تاثیری در این پیروزی شیرین و کامبک استقلالی‌ها نداشته باشد.

از لیورپول تا معجزه بارسا در نیوکمپ
در مرحله پایانی لیگ‌ قهرمانان اروپا در سال 2005 بین لیورپول و آث‌میلان، یکی از تاریخی‌ترین کامبک‌های فوتبالی جهان رقم خورد. در این بازی که نیمه اول با سه گل آث میلانی‌ها به پایان رسید، همه چیز برای لیورپولی‌ها تمام شده به نظر می‌رسید، آن‌ها در نیمه دوم با کشاندن بازی به تساوی و پیروزی در ضربات پنالتی، اتفاق بزرگی را رقم زدند. یکی دیگر از کامبک‌های فراموش‌نشدنی در لیگ ‌قهرمانان اروپا، پیروزی 6 بر یک بارسلونا مقابل پاری‌سن‌ژرمن در سال 2017 بود که به معجزه نیوکمپ معروف شد. «بارسلونا» چهار گل در دور رفت یک ‌هشتم نهایی از پاری‌سن‌ژرمن دریافت کرد، اما در بازی برگشت شش گل زد و در مجموع با نتیجه ۶–۵ پاری سن ژرمن را شکست داد و به مرحله یک‌چهارم نهایی راه یافت. این بزرگ ترین بازگشت در تاریخ لیگ قهرمانان اروپا بوده است.

کسب طلای المپیک در آستانه باخت 6 بر صفر
در دنیای کشتی هم کامبک‌های زیادی اتفاق افتاده، اما سطح مسابقات المپیک آن‌قدر بالاست که افتادن این اتفاق در آن میدان را دور از ذهن می‌کند. حسن یزدانی، کشتی‌گیری است که بارها و بارها، نشدنی‌ها را روی تشک کشتی به شدن تبدیل کرده است. او در فینال المپیک ۲۰۱۶ریودوژانیرو در حالی که 6 بر صفر برابر حریف مکار   روسی خود «انورگدیوف» عقب بود و حریف روسی با انداختن وقفه‌های پی‌درپی در بازی، نفس خود را چاق می‌کرد، نتیجه را 6 بر 6 برابر کرد تا با توجه به امتیاز آخر دریافتی، طلای المپیک را تصاحب کند.

 یکی از مهم ترین نیازمندی‌های انسان به ویژه در عصر جدید، داشتن سواد عاطفی است. این مسئله تاثیر زیادی روی کیفیت زندگی افراد دارد و اگر والدین از دوران کودکی فرزندشان برای آموزش آن برنامه‌ریزی نکنند، با دردسرهای زیادی در نوجوانی و جوانی او مواجه خواهند شد. در ادامه، از تعریف، ضرورت آموختن این مهارت به کودک و اصول دستیابی به این مسئله، خواهیم گفت.

   سواد عاطفی یعنی توانایی درک و ابراز احساسات
در نخستین نگاه شاید سواد عاطفی کمی نامفهوم و گنگ به نظر برسد، به همین دلیل در گام اول به تعریف آن می‌پردازیم.
سواد عاطفی به معنای توانایی درک و ابراز احساسات است و شخص نه تنها هر لحظه از احساسات خود آگاه است بلکه می‌تواند آن را به راحتی بیان کند و از سوی دیگر قادر به احساس همدلی با دیگران است. یعنی می‌تواند خود را جای طرف مقابل بگذارد و به مسائل از دید او نگاه کند.
   ردپای تصمیم‌های غلط در آشنا نبودن با سواد عاطفی
ما انسان‌ها از دامنه وسیعی از احساسات برخوردار هستیم، پس شناخت آن ها باعث می‌شود احساساتی مانند خشم، غم، حسادت، نداشتن امنیت و .. را در خود بهتر بشناسیم و در موقعیت‌های مقتضی آن‌ها را کنترل کنیم و به اندازه کافی به آن‌ها اجازه بروز بدهیم. متاسفانه به کرات شاهد این هستیم که نداشتن شناخت صحیح از  احساسات و آشنا نبودن با سواد عاطفی منجر به تصمیمات غلط در زندگی اشخاص می‌شود. این تصمیمات می‌تواند دامنه وسیعی داشته باشد. برای مثال شتاب‌زدگی، مدیریت نکردن خشم، مدیریت نکردن استرس و حتی عشق و علاقه کنترل‌نشده می‌تواند به‌شدت برای افراد دردسر ساز شود. هنگامی که شخص از احساس خشم خود و بروز نشانه‌های بدنی در خود آگاه نیست، تنها زمانی متوجه احساس خشم می‌شود که احساس را تبدیل به رفتار خشونت‌بار یا مخرب کرده است. در صورتی که آگاهی از احساسات و تشخیص به موقع می‌تواند باعث تصمیم درست، بیان احساس به شیوه غیر مخرب و تخلیه هیجانی صحیح بشود.
  سوادی که یادگیری‌اش به‌شدت ضروری است
یکی دیگر از ضرورت‌های یادگیری سواد عاطفی، توسعه مهارت‌های ارتباطی و بهبود روابط با دیگر افراد است. هنگامی که ما قادر به درک احساس خود یا طرف مقابل نیستیم، احساسات خود یا طرف مقابل را انکار  و از تجربه کردن و به زبان آوردن آن اجتناب می‌کنیم. در حالی که یکی از ضروری‌ترین نیازهای بشر، ارتباط با دیگران است. سواد عاطفی به ما کمک می‌کند به صورت جرئت مندانه در باره مسائل با دیگران صحبت کنیم، با کنترل احساسات تمام جوانب موضوع را در نظر بگیریم و در نهایت به تصمیم درست برسیم. به همین دلیل در محیط کار، روابط اجتماعی، روابط عاطفی و محیط های آموزشی داشتن چنین مهارتی به‌شدت مفید و مورد نیاز است.
  اضافه شدن پسندیده درس مهارت‌های زندگی
درباره راه‌های آموزش این سواد به کودکان باید گفت که به‌طور حتم نقش سیستم آموزشی در فراگیری سواد عاطفی بسیار مهم است. چنان که درس مهارت‌های زندگی در سال‌های اخیر به برنامه‌ درسی دانش‌آموزان اضافه شده و مورد استقبال دانش آموزان و خانواده‌ها قرار گرفته است که اتفاق بسیار مهم و پسندیده‌ای محسوب می‌شود. اما در سال‌های پیش از مدرسه هم می‌توان بنیان سواد عاطفی را برای بچه‌ها گذاشت و این وظیفه والدین است.
  با کودک‌تان درباره رنگین‌کمان احساسات حرف بزنید
در گام اول سعی کنید در قالب رنگین‌کمان احساسات، احساساتی مانند خوشحالی، ناراحتی، خشم، ترس، اضطراب، تعجب، افتخار و شرم را توضیح دهید. بهتر است بر نشانه‌های بدنی و حالات چهره در هنگام بروز هر احساس تاکید کنید.از موقعیت‌های روزمره برای جا افتادن مطلب استفاده کنید: مثلا تو الان ناراحت هستی، یا من از دیدن هدیه تو غافلگیر شدم و ... .
  از بازی‌ها کمک بگیرید
بازی‌ها روش بسیار مناسبی برای بیان و شناخت احساسات است چون به بچه‌ها کمک می‌کند از راه غیرمستقیم احساسات خود را بیان کنند. به ویژه در کودکانی که مشکلات گفتاری دارند یا از نظر ذهنی پایین تر از بقیه بچه‌ها هستند بازی می‌تواند به خوبی احساسات را بیرون بکشد و
 آن ها راحت‌تر با عواطف خود مواجه شوند یا برعکس بیشتر احساسات طرف‌مقابل را متوجه شوند. توصیه آخر هم این که اگر احساس کردید فرزندتان در این زمینه به راهنمایی بیشتر نیاز دارد، از یک مشاور کودک کمک بگیرید.


 

سیدخلیل سجادپور-  مردی که همسرش را به طرز دلخراشی در کنار لوازم جهیزیه به قتل رسانده است روز گذشته در اولین جلسه بازپرسی مدعی شد: ابتدا به قصد دفاع از خود در برابر درگیری احتمالی با پدر زنم چاقو برداشته بودم اما وقتی دیدم همسرم می خواهد تصویر دو نفره عروسیمان را آتش بزند عصبانی شدم و او را به قتل رساندم!
به گزارش اختصاصی روزنامه خراسان، عصر روز گذشته اولین جلسه بازپرسی از مردی که همسرش را با 18 ضربه چاقو در بولوار مجیدیه مشهد به قتل رسانده بود در شعبه 211 دادسرای عمومی و انقلاب مشهد برگزار شد. مرد 40 ساله که با تلاش کادر درمانی بیمارستان امام رضا (ع) از مرگ نجات یافته بود، در حالی که زنجیر پابندهای آهنین اش بر سنگ فرش های شعبه ویژه پرونده های جنایی کشیده می شد مقابل قاضی محمود عارفی راد قرار گرفت تا به سوالات تخصصی وی درباره چگونگی وقوع این جنایت هولناک پاسخ دهد. او پس از تفهیم اتهام ارتکاب قتل عمدی و در حالی که توصیه به راست گویی می شد ابتدا سعی کرد با حاشیه گویی و داستان سرایی چنین وانمود کند که به خاطر درگیری قبلی با پدرزنش قصد دفاع از خود را داشت، اما وقتی از نگاه قاضی فهمید که سخنانش اعتباری ندارد، بعد از لحظاتی سکوت برخی از زوایای پنهان این جنایت را فاش کرد. او که خود را «محمد – م» معرفی می کرد درباره آغاز اختلافات خانوادگی و ماجرای قتل ستاره در کنار جهیزیه گفت: حدود 10 سال قبل بود که پای سفره عقد نشستم و زندگی مشترکم را آغاز کردم. در شروع زندگی روزگار خوبی داشتیم به طوری که تولد فرزندم نیز گرمای زندگی مشترکمان را مضاعف کرد اما بدبختی های من از دخالت های پدر زنم در زندگی ما آغاز شد به گونه ای که همسرم نیز تحت تاثیر خانواده‌اش بود. تا این که از چندین ماه قبل اختلافات ما شدت گرفت و همسرم سر ناسازگاری گذاشت و روزگار را به کام من تلخ کرد. از طرف دیگر من برای آن که او را به زندگی دلگرم کنم و به این اختلافات و ناسازگاری ها پایان بدهم منزل بزرگی را در بولوار مجیدیه گرفتم وهمه لوازم زندگی را نیز تعویض کردم اما هیچ کدام از این کارها فایده ای نداشت و در نهایت همسرم از خرداد گذشته منزل را ترک کرد و به خانه پدرش رفت. این درحالی بود که «ستاره» تحت تاثیر دخالت های پدرش قرار داشت و کاری از دست من ساخته نبود. حتی چند ماه قبل با پدرزنم به خاطر همین دخالت ها درگیر شدیم و با یکدیگر به  نزاع پرداختیم.
پدر «ستاره» دوستانی داشت که همواره در اطرافش بودند و تنهایی به جایی نمی رفت در این گیرودار بود که ماجرای طلاق بسیار جدی تر از همیشه شد و من هم کینه پدرزنم را به دل گرفتم.
با آن که هیچ گاه به جدایی از «ستاره» راضی نبودم اما دیگر چاره ای نداشتم و همه راه های قانونی را طی کردم تا این که بالاخره آن ها حکم استرداد جهیزیه را از دادگاه گرفتند و قرار بود صبح پنج شنبه گذشته او طبق «سیاهه» همه جهیزیه اش را تحویل بگیرد. آن روز طبق معمول پدر زنم به همراه دوستانش به منزل محل سکونتم در بولوار مجیدیه آمده بود  تا در کنار خانواده اش جهیزیه «ستاره» را تحویل بگیرند.
گزارش روزنامه خراسان حاکی است: متهم این پرونده جنایی در ادامه اعترافاتش به قاضی «عارفی راد» گفت: مامور انتظامی صورت جلسه تحویل جهیزیه را نوشت و آن ها همه لوازم را بار کامیون کردند. این درحالی بود که من همچنان دل پردردی از پدر زنم داشتم و به خاطر درگیری احتمالی با او چاقویی را با خودم حمل می کردم که اگر بین ما نزاعی رخ داد با آن از خودم دفاع کنم!
متهم 40 ساله که خود را لحاف دوز معرفی می کرد در ادامه اعترافاتش افزود: وقتی مامور انتظامی محل را ترک کرد هنوز  برخی از لوازم جزئی منزل باقی مانده بود و «ستاره» به همراه مادر و خاله اش در واحد آپارتمانی مشغول جمع آوری این لوازم بودند که ناگهان بدون تفکر قبلی، خودم را به پذیرایی ساختمان رساندم.
در این لحظه همسرم عکس دو نفره عروسی را برداشت که روی شاسی چوبی خودنمایی می کرد. او با خشمی نهفته رو به مادرش کرد و گفت: «مادر کبریت را بده تا این عکس را آتش بزنم!» با شنیدن این جمله، دیگر نتوانستم خودم را کنترل کنم. در پذیرایی را قفل کردم و چاقو را از کنار ساق پایم بیرون کشیدم و بدون تامل به سمت همسرم هجوم بردم و بعد هم نفهمیدم چه می کنم به طوری که ضربات متعدد چاقو را بر نقاط مختلف بدنش فرود می آوردم!
بنابر گزارش روزنامه خراسان، «محمد» (متهم به قتل) درباره ماجرای خودکشی نیز در پاسخ به سوال قاضی ویژه قتل عمد مشهد گفت: بعد از این ماجرا چاقو از دستم افتاد و مادر «ستاره» درحالی که وحشت زده جیغ می کشید، آن را از روی زمین برداشت. هرچه از او خواستم تا چاقو را به من بازگرداند، توجهی نکرد و مدام فریاد می زد! در این هنگام بود که گوشه پذیرایی نشستم و تیغ موکت بری را از درون جیبم خارج کردم. وی در پاسخ به سوال قاضی «محمود عارفی راد» که پرسید تیغ موکت بری را چرا با خودت حمل می کردی؟ نیز گفت: همان طور که گفتم شغل من لحاف دوزی است و تیغ موکت بری را به عنوان لوازم و ابزار کار استفاده می کنم به همین دلیل همواره یک تیغ با خودم حمل می کنم!
وی سپس در ادامه تشریح این جنایت تکان دهنده، اضافه کرد: با تیغ موکت بری دو خراش در دو طرف گردن و مچ دست چپم ایجاد کردم تا خودکشی کنم ولی فایده ای نداشت. تا این که همسایگان متوجه ماجرا شدند و با شکستن در واحد آپارتمانی وارد پذیرایی شدند. من هم از این فرصت استفاده کردم و از آن جا گریختم اما فکر خودکشی رهایم نمی کرد دیگر خسته شده بودم و قصد داشتم خودم را نیز نابود کنم! به این دلیل، از بولوار مجیدیه به سمت میدان بار سپاد رفتم و در جست وجوی موادی بودم که بتوانم با مصرف آن ها خودکشی کنم. ابتدا به یک فروشگاه عطاری رفتم و مقداری مرگ موش و قرص به بهانه از بین بردن «سگ» خریدم. بعد از آن از یک فرد معتاد درباره تهیه تریاک و شیشه (مواد مخدر صنعتی) سوال کردم و در منطقه اسماعیل آباد از فردی مقدار 12 و نیم گرم تریاک خریدم. وی ادامه داد: این گونه بود که تریاک ها را به همراه مرگ موش خوردم و سپس به طرف منزل پسرخاله ام حرکت کردم تا با او درد دل کنم. اما زمانی که مشغول گفت وگو با پسر خاله ام بودم ناگهان حالم وخیم شد و دیگر چیزی نفهمیدم تا این که روی تخت بیمارستان به هوش آمدم و متوجه شدم که پسرخاله ام مرا با خودرو به مرکز درمانی رسانده است و ...
متهم به قتل «ستاره» در پایان اعترافاتش گفت: نمی دانم چه حادثه ای در زندگی ام رخ داد که دیگر همسرم مرا نمی خواست و توجهی به من نداشت تا جایی که روابط عاطفی ما هر روز بیشتر به سردی گرایید و من واکنش مناسبی از همسرم نمی دیدم تا این که بالاخره موضوع به تقاضای طلاق انجامید و این حادثه تلخ در حالی رخ داد که من قصد کشتن همسرم را نداشتم و اکنون نیز بسیار پشیمانم!
بنابر گزارش روزنامه خراسان، با پایان یافتن اعترافات مرد همسرکش، وی با صدور قرار قانونی از سوی قاضی ویژه قتل عمد، روانه زندان شد تا تحقیقات بیشتری درباره ادعاهای وی و زوایای دیگر این پرونده جنایی صورت گیرد.

برنامه جامع امیرکبیر برای جلوگیری از مهاجرت نخبگان

میرزا تقی ‌خان همزمان با اختصاص 41 کیلوگرم طلا، معادل 3 درصد از کل بودجه کشور برای تسهیل پرورش نخبگان، به تأمین فضای آموزشی و پژوهشی آن ها در داخل کشور و همچنین، در نظر گرفتن امتیازات ویژه کسب و کار، مانند معافیت مالیاتی برای این افراد دست زد

جواد نوائیان رودسری – آغاز دوران صدارت امیرکبیر، با بحران‌های شدید مالی همراه بود. بی‌کفایتی دولتمردان عصر محمد شاه و رویکردهای گاهی نابخردانه حاجی میرزاآقاسی، صدراعظم صوفی‌ مسلک شاه قاجار، باعث وارد آمدن آسیب‌های جدی به ساختارهای مالی و درآمدی حکومت شده‌ بود. افزون بر این، فسادِ همه‌گیر دمار از روزگار دولت در می‌آورد و با هدررفت درآمدها و خالی شدن خزانه، ظاهراً دیگر مجالی برای توسعه زیرساخت‌ها و فکر کردن به تقویت آن ها وجود نداشت. آر.جی.واتسن در کتاب «تاریخ ایران از پیدایش تا سال 1858م»  که آن را در 1866م در لندن منتشر کرد، صادقانه می‌نویسد: «شاید هیچ متخصص مالی، در هیچ زمانی، گرفتار وضع ناهنجاری نشده ‌باشد که میرزا تقی‌خان گرفتار آن بود.» فرانت، کاردار سفارت انگلیس در گزارش‌های محرمانه به پالمرستون، وزیرخارجه وقت انگلیس، به تشریح این آشفتگی می‌پردازد و به عنوان نمونه به ماجرای گارد سلطنتی اشاره می‌کند و می‌نویسد: «گارد خاصه سلطنتی که در زمان فتحعلی‌شاه از 600 سواره ‌نظام زبده تشکیل شده ‌بود، به تازگی عده آن ها را روی کاغذ، چهار هزار نفر نوشته‌اند و به حقیقت بیش از300نفر نبودند.» در چنین شرایطی، کسری بودجه بیداد می‌کرد و باید فکر عاجلی درباره آن می‌شد اما این وضع اسف‌بار باعث نشد که از توجه امیرکبیر به ایجاد و تقویت زیرساخت‌ها و توجه به منابع ملی، اعم از مادی و انسانی کشور غافل شود. او در حالی که خزانه مملکت تنها 300 هزار تومانِ طلا ذخیره داشت، دست به اقدامی شجاعانه زد که باید آن را نخستین تلاش برای حفظ نخبگان ایرانی در کشور، تقویت دانش و آگاهی آن ها و فراهم آوردن وسایل فعالیت شان در سرزمین مادری دانست.

حزب حاکم کمونیست چین کنگره خود را در تالار بزرگ مردم با چندین اصلاحیه در قانون اساسی حزب به پایان رساند که موقعیت رئیس جمهور شی جین پینگ به عنوان رهبر چین و به اعتقاد پکن، جایگاه این کشور در جهان را تقویت می کند. رویترز نوشت: کنگره یک هفته‌ای با حضور ۲۳۰۰ نماینده که همگی از وفاداران سرسخت حزب بودند، برگزار شد. کنگره با تثبیت «موقعیت اصلی» خود در رهبری کشور، راه را برای سومین دوره ریاست جمهوری شی جین پینگ هموار کرد اما اعلام رسمی سومین دوره در جلسات سالانه قانون گذاری در ماه مارس خواهد بود. در سال ۲۰۱۸، شی محدودیت دو دوره ریاست جمهوری را لغو کرد که به او اجازه می دهد تا به طور نامحدود حکومت کند اما در طول کنگره حزب کمونیست چین چه اتفاقی افتاد؟ نمایندگان همچنین «گزارش کاری شی» را تأیید کردند که نوعی خطاب به وضعیت کشور است که شی در افتتاحیه کنگره حزب ارائه کرد. امروز نیز انتظار می‌رود که شی به‌عنوان دبیرکل بعدی، اندکی پس از پایان اولین جلسه کمیته مرکزی جدید، معرفی شود. اگر شی برای سومین بار به عنوان رهبر حزب کمونیست انتخاب شود، به قدرتمندترین رهبر این کشور پس از مائو تسه‌تونگ، بنیان‌گذار جمهوری خلق چین تبدیل خواهد شد. شی همچنین از اعضای حزبش خواست تا خود را برای چالش های ژئوپلیتیکی آتی آماده کنند. وی با اشاره به تلاش‌های خارجی به‌ویژه برای باج‌گیری، مهار و محاصره چین گفت: «در مواجهه با تغییرات شدید در چشم‌انداز بین‌المللی» منافع ملی خود را در اولویت قرار داده‌ایم. در مراسم اختتامیه کنگره، شی گفت: «جرئت مبارزه، جرئت پیروزی را داشته باشید.» از جمله تغییراتی که در قانون اساسی چین به وجود آمده می‌توان به «دو حکم» و «دو تضمین» اشاره کرد. بر اساس این دو حکم یا دو تثبیت، شی جین پینگ به عنوان رهبر «مرکزی» این حزب مشخص شده و ایده‌های او به عنوان اصول راهنمای توسعه آینده چین تثبیت می‌شود. دو تضمین هم وضعیت «محوری» شی جین پینگ در حزب کمونیست و قدرت مرکزی این حزب در چین را ضمانت می‌کند. متن این اصلاحیه بلافاصله منتشر نشد اما قبل از تصویب آن، گوینده استدلال پشت آن را خواند و بارها از شی و دستاوردهای او در راستای تقویت ارتش و اقتصاد و تقویت اقتدار حزب یاد کرد. شی، در سخنان پایانی مختصری، گفت که این تجدید نظر «شرایط روشنی را برای حمایت و تقویت رهبری کلی حزب تعیین می‌کند.»   شی  همچنین در بخشی از سخنان خود درباره دخالت نیروهای خارجی در امور داخلی چین و تایوان هشدار داد و افزود: «حل مسئله تایوان مربوط به خود مردم چین است و باید تنها توسط مردم چین حل شود. ما با بیشترین صداقت و تلاش‌ها به چشم‌انداز اتحاد مجدد مسالمت‌آمیز پایبند خواهیم بود اما هرگز متعهد به کنار گذاشتن استفاده از زور نخواهیم بود و این گزینه را برای انجام تمام اقدامات لازم محفوظ می‌دانیم.»

 

یکی از تولیدات جدید نمایش خانگی، برنامه‌ای گفت‌وگومحور با نام «طناز» است که با اجرای کمال تبریزی، مرحله ضبط را می‌گذراند. تبریزی پس از سه سال دوری از فیلم سازی، به نمایش خانگی بازگشته تا یک برنامه گفت‌وگومحور بسازد و عرصه اجرا را نیز تجربه کند. پیش از تبریزی، کارگردانانی مانند بهروز افخمی، بیژن بیرنگ، فریدون جیرانی، محمدحسین لطیفی و مسعود ده‌نمکی نیز وارد حوزه اجرا شده بودند. به بهانه حضور کمال تبریزی در برنامه «طناز»، به کارگردان‌هایی پرداختیم که به عنوان مجری در تلویزیون یا نمایش خانگی دیده شدند.

بهروز افخمی

«هفت»، «نقد سینما» و «قبلِ انقلاب» برنامه‌هایی هستند که بهروز افخمی به واسطه آن‌ها، در زمینه اجرا تجربیاتی را به دست آورده است. او سال 94 در برنامه «هفت» جایگزین محمود گبرلو شد و اجرای این برنامه را برعهده گرفت. افخمی سال 97 نیز به شبکه پنج رفت تا به جای «هفت»، برنامه سینمایی دیگری به نام «نقد سینما» را اجرا کند. این کارگردان به دلیل تجربه و سابقه‌ای که در سینما دارد، بر مباحث سینمایی مسلط است. بیان صریح و بدون تعارف افخمی نیز باعث می‌شد او به موقع وارد بحث شود و بحث‌هایی چالشی در برنامه به راه بیفتد  بنابراین توانست جای خود را در برنامه‌های سینمایی تثبیت کند.

بیژن بیرنگ

بیژن بیرنگ خالق سریال خاطره‌انگیز «خانه سبز»، سال 86 با برنامه «باز هم زندگی» به عنوان مجری، در شبکه چهار حضور پیدا کرد. هدف این برنامه به تهیه‌کنندگی و کارگردانی بیرنگ، پرداختن به مسائل مختلف اجتماعی و فرهنگی بود. بیژن بیرنگ در هر قسمت، میزبان یکی از چهره‌های اندیشمند و صاحب تجربه بود و با همان لحن گیرا و بیان خوب خود، با مهمانان برنامه گفت‌وگو می‌کرد. هرچند این برنامه از شبکه چهار که مخاطبان خاص‌تری دارد روی آنتن می‌رفت اما بیژن بیرنگ با بیانی بدون تکلف با مهمانان صحبت می‌کرد و مفاهیمی که قرار بود در هر برنامه مرتبط با سوژه خاص آن قسمت به مخاطب انتقال داده شود، به شیوه ساده بیان می‌کرد.

کمال تبریزی

کمال تبریزی پس از سال‌ها فعالیت در زمینه کارگردانی، وارد حوزه اجرا شده است. او در برنامه گفت‌وگومحور «طناز» که با حضور فیزیکی تماشاگران در استودیو تولید می‌شود، با چهره‌ها به گفت‌وگو می‌نشیند. فعلا جزئیاتی از محتوای برنامه اعلام نشده است، اما با توجه به این که «طناز» یک «رئالیتی تاک شو» معرفی شده، احتمالا مسیر گفت‌وگو و اتفاقاتی که در برنامه شاهد آن خواهیم بود، از پیش تعیین شده نخواهد بود. نمی‌توان کیفیت کار تبریزی را در جایگاه مجری پیش‌بینی کرد، اما از آن جایی که این کارگردان آثار کمدی پرمخاطبی تولید کرده و طنز را می‌شناسد، توقعات از «طناز» بالا ست.

فریدون جیرانی

فریدون جیرانی تا به حال با برنامه‌های‌ سینمایی مانند «هفت» در تلویزیون و همچنین «35» و «کافه آپارات» در نمایش خانگی، به عنوان مجری در این دو مدیوم حضور پیدا کرده است. «هفت» که بعدها به یکی از برندهای تلویزیون تبدیل شد، سال 89 با اجرای فریدون جیرانی کار خود را آغاز کرد. این برنامه در آن زمان، رویکرد متفاوتی داشت و نقدهای جنجالی منتقدان و بحث‌های پر سروصدای مهمانان برنامه، باعث می‌شد «هفت» برنامه‌ای کاملا چالشی باشد و فریدون جیرانی نیز به خوبی از پس هدایت بحث یا گفت‌وگو با مهمانان برمی‌آمد. او درباره تاریخ سینما و تئاتر اطلاعات فراوانی و از سینماگران شناخت خوبی دارد، به همین دلیل گفت‌وگوهای او با بازیگران و فیلم سازان شنیدنی است. «35» در سال‌های 95 و 96 با حضور سینماگران مختلف تولید شد و  برنامه «کافه آپارات» همچنان ساخته و منتشر می‌شود.

محمدحسین لطیفی

پس از فریدون جیرانی، محمود گبرلو و بهروز افخمی، سال 97 محمدحسین لطیفی در «هفت» روی صندلی مجری نشست. او پیشتر برنامه‌ای به نام «سینما اکران» را با هدف معرفی فیلم‌ها در شبکه پنج اجرا کرده بود، اما ساختار و جایگاه آن با «هفت» قابل مقایسه نبود، بنابراین لطیفی در برنامه شبکه سه بیشتر دیده شد. «هفت» در زمان لطیفی، تغییرات فراوانی کرده و ویژگی جریان‌سازی خود را از دست داده بود، بنابراین در چنین برنامه‌ای محمدحسین لطیفی نیز کار سختی برای اجرا در پیش نداشت و با چالش خاصی مواجه نبود.

مسعود ده‌نمکی

مسعود ده‌نمکی تجربه‌ای طولانی در زمینه اجرا ندارد. سال 97، شبکه چهار به مناسبت هفته دفاع مقدس ویژه برنامه «40 و هشت» را تولید کرد و اجرای آن را به مسعود ده‌نمکی سپرد تا او در مقام مجری و مصاحبه‌کننده، روبه‌روی فرماندهان و مسئولان دفاع مقدس بنشیند و با آنان گفت‌وگو کند. از آن جایی که مسعود ده‌نمکی جزو رزمندگان جنگ تحمیلی بود و در زمینه تاریخ دفاع مقدس نیز مطالعاتی داشت، گزینه مناسبی برای کارشناس – مجری «40 و هشت» بود، به این ترتیب هدف برنامه محقق شد. این برنامه مخاطب عام نداشت و ادامه پیدا نکرد، بنابراین چندان دیده نشد.  

 

گروه ورزش /  در روزهای گذشته، برخی رسانه‌های فارسی زبان خارج نشین و رسانه ها و شبکه های خارجی به ویژه انگلیسی و ایتالیایی‌ با مطرح کردن احتمال حذف تیم ملی ایران در جام جهانی به دنبال ایجاد حاشیه برای فوتبال ایران بودند و برخی تلاش کردند با ارسال نامه‌هایی به فیفا این نهاد بین المللی را تحت فشار قرار دهند. حتی در این باره یک گروه اسپانیایی نامه ای به اینفانتینو رئیس فیفا ارسال کرد و در ادامه هم کمپینی توسط مخالفان کشورمان به راه افتاد که هدفش تحت فشار گذاشتن فیفا برای حذف ایران از جام جهانی قطر بود. اخبار و شایعات زیاد و متناقضی هم در این باره به گوش می رسید و باعث نگرانی فوتبال دوستان ایرانی بابت حذف یوزها از جام جهانی شده بود. البته این شایعات حتی خود فدراسیون فوتبال را هم هدف قرار داد و برخی سکوت مهدی تاج و دیگر مسئولان این فدراسیون و وزارت ورزش را مشکوک قلمداد می کردند. این در حالی بود که بالاخره سینا کلهر و در ادامه تاج به موضوع واکنش داشتند و اطمینان دادند که فیفا چنین تصمیم اشتباه و عجیبی نخواهد گرفت. با این همه طبق اعلام رسانه های خارجی، قرار بود فیفا روز گذشته درباره مسائل مختلف جلسه ای در نیوزیلند داشته باشد و یکی از مباحث هم طبق گفته آن ها حذف ایران از جام جهانی به دلایل سیاسی بود. در حالی که چشم و گوش فوتبال دوستان ایرانی به رسانه ها دوخته شده بود تا از این نشست خبری بیرون بیایند، نشست شورای عالی فیفا با مطرح کردن مباحثی که از پیش تعیین شده بود، برگزار شد و هیچ بحثی درباره حذف تیم ملی فوتبال ایران از رقابت های جام جهانی قطر در این جلسه مطرح نشد. نشریه معتبر و اسپانیایی مارکا هم با تاکید بر این موضوع نوشت: «جلسه صبح شنبه شورای عالی فیفا در اوکلند نیوزیلند برگزار شد که طی آن هیچ گونه بحثی مبنی بر حذف تیم ملی فوتبال ایران از جام جهانی قطر جزو برنامه از پیش تعیین شده این جلسه نبوده است، بنابراین حضور تیم ملی فوتبال ایران برخلاف شایعات اخیر در جام جهانی قطعی خواهد بود.» در بیستمین اجلاس فیفا آن چه موضوعیت داشت مباحث مالی بود و با حضور اینفانتیو درباره قوانین پولی بحث و بررسی شد. رئیس فیفا تأیید کرد: «فوتبال باید یک سیستم نقل و انتقال ایجاد کند که با مسئولیت هدایت شود و از توزیع مجدد عادلانه در تمام سطوح بازی حمایت کند».
نباید سیاست را در فوتبال
دخیل کرد
همان طور که از چند روز پیش و با به راه افتادن کمپین حذف ایران از جام جهانی، فوتبال دوستان ایرانی هم وارد کارزار شدند و به این هجمه غیرورزشی و هدفمند تاختند، بسیاری از چهره های سرشناس ورزشی هم به نکوهش تلاش برخی برای حذف تیم ملی ایران از جام جهانی قطر پرداختند. حسن غفاری عضو سابق کمیته مسابقات کنفدراسیون فوتبال آسیا هم یکی از این افراد است. او با انتقاد از کمپین حذف تیم ملی ایران از جام‌جهانی می‌گوید، شعار فیفا مصونیت فوتبال از سیاست است و این نهاد با حذف ایران وجهه خود را خراب نمی‌کند و نکرد. حسن غفاری گفت: فیفا همیشه سعی کرده طبق شعار خودش، سیاست را با فوتبال درنیامیزد و جدا نگه‌ دارد. این یکی از شعارهای اصلی فیفاست که مسائل سیاسی دخالتی در فوتبال نداشته باشد. فیفا اگر به شعار خود پایبند باشد، نام خود را خدشه‌دار نمی‌کند. در این مرحله که تیم‌ها مشخص شده و خیلی‌ها بلیت خریده‌اند و هتل رزرو کرده‌اند و از قاره‌های مختلف راهی قطر خواهند شد، حذف ایران به دلیل مسائل سیاسی وجهه بدی از فیفا می ساخت و در این صورت برعکس شعار خودش می شد که می‌گوید: «نباید سیاست را در فوتبال دخیل کرد».
بحث حذف تیم ملی فوتبال ایران از مسابقات جام جهانی ۲۰۲۲ قطر با ارسال درخواست کمپینی به فیفا، در روزهای اخیر بالا گرفته بود و ابتدا بیان شد که بعضی از بازیکنان پیشین تیم ملی ایران از جمله علی دایی هم نامه مربوط به این کمپین را امضا کرده اند. این در حالی است که علی دایی نیز در گفت وگو با «یورونیوز» فارسی امضای نامه حذف تیم ملی را تکذیب کرد. دایی در ابتدای گفت وگوی خود در واکنش به تهیه دادخواست تحریم تیم ملی گفت: من مصاحبه نمی کنم. وی سپس در واکنش به این که اسم شما در این کارزار آمده و با شما بد برخورد شده است، گفت: چه کسی آورده؟ امضای من است؟ هرکسی آورده بی‌خود کرده است. همچنین ادعای امضای نامه از سوی چهره‌هایی همچون مهدوی‌کیا و چند چهره معروف ورزشی دیگر تکذیب شد.